Geriye dönüş yolculuğuma aylar önce ısınma turları atarak başlamıştım. "Kişi kendin bilmeli işi" diye önce kendimi sil baştan resetlemem gerekiyordu. Aktif Gazeteciliğe 2015'te kendime dehşet kızarak "nokta" koymuştum. Bundan sonraki bölümde sadece bilgisayarım ve klevyem arasında bir yolculuk yapacaktım.
Kendim yazacak, kendim okuyacak, yazdıklarımı kimseyle paylaşmayacaktım. Bunu bir anı defteri gibi de kabullenmiştim. Belki yüzlerce yazı yazdım. Klevyem ve beynim arasında kurduğum müthiş iletişimle günden artan zamanımı kendime ayırarak gecenin bir vaktinden sonra yazdım... yazdım...yazdım...
Aslına bakarsanız senelerce sürdürdüğüm meslek hayatımda mesleki açıdan iyi donanıma sahip isimlerden birisi olarak övünsem de aslında o (donanım) kısmının içinde büyük boşluklar olduğunu da gördüm. Meslek dışına çıkıp balkona geçince Türkiye-Kocaeli-Batı yakası medyasını daha iyi gözlemleme şansını yakaladığım gibi alanda her kesimden insanla gazete rotası olmadan kurduğum ilişkiler bana olağanüstü bir yol açtı.
Böbürlendiğim, "Gazeteci insan sarrafıdır", "İnsanı gözünden tanır" söylemlerimin altının boş olduğunu yaşayarak-yüzleşerek öğrendim. Veya öğrettiler de diyebilirim. Beşeri ilişkilerimle kumbaramda biriktirdiğim dost ve arkadaşlarımın vefası, çok sayıda insanın basın da yine otorite olarak kabul göstermesi, fikirlerimi alması, düşüncelerini paylaşması çok hoşuma gitti.
Öyle havayla girip ismimin başına DUAYEN falan gibi bir ekleme yapmam, yaptırmam da! O da altı boş bir kelime! Duayen (!)
Otorite, bir bilen, doğruları söyleyen, herkesin fikirlerine, görüşlerine hayata bakışına saygı duyan, düşünen her insanın kendisine göre şekillendirdiği hayat biçimini eleştirmeyen, belden aşağı vuruş yapmayan kalemini silah gibi kullanmayan, siyasi düşüncesi olan ve bu düşünceyi despotik bir şekilde topluma dayatmayan baskılama yapmayan, kimseyi (kutsal değerler dışında) ötekileştirmeyen, yaşadığı toplumu dışlamayan, hakir görmeyen olmalıdır. Bütün bunlara elbette ki (EVET) derim. Bunlar zaten bırakın meslek ilkelerini insanlığın da temel hamuru olarak kabul edilir.
Üç günlük dünya için fırıldak olmaya gerek var mı? Topaç gibi döneceğine, toplumun nabzına göre şerbet vereceğine, oryantal yapanları kıskandıracak boyutla kıvırtacağına dağ gibi durmak varken kum gibi dağılmaya ne hacet! İnsan bu nedenle OMURGALI bir canlıdır. Ama bu OMURGA her insan evladının da üzerine yakışmaz!
Yani insanda OMURGA, gazetecilik mesleğinde İLKE, yaşadığın toplumda SAYGI, ilişkilerinde SEVİYE-SEVGİ ve AHLAK.
Hem yaşantında (AHLAK) hem de meslekte (AHLAK.)
Marmara Gazetesi'nde Kaşif beyle (kaşif Şahinkesen) iki yıllık bir yolculuğumuz oldu. O dönemde yaşadığım sağlık nedenleri yüzünden (bel fıtığı, açık kalp ameliyatı) gibi sebeplerden dolayı yollarımız ayrıldı.
Belki de o dönem her iki taraf içinde hayırlısı böyleydi. Dilimi tutamadığım, yanlışa yanlış dediğim için ve biraz daha ileriye gideyim çalışırken yaptığım işi bile beğenmediğim için de olabilir. Aslına bakarsanız bu noktada yazacak fazla bir şey yok!
Gebze'de Adnan Üner ile başlayan ve Çağdaş Kent ile açtığımız yol DEVRİM niteliği olarak kabul görür! Şahin grup'da Kaşif Şahinkesen'le aynı dönemde Gazete ve ulusal radyoculuk anlamında attığı adımlarla DEVRİM'e öncülük eden yapılar arasında yer aldı.
Aslında Kaşif beyle başlayan o dönümdeki süreç te yenilenme ve yeni bir DEVRİM olabilirdi! Öyle düşünülmüş ve hareket şekli ona göre geliştirilmişti. Ne yazık ki KARŞI DEVRİMCİLERİ unuttuk!
Demek ki koşullar oluşmamış vakit tamamlanmamış. Buradan da bakınca "bir de tecrübe yenilmiş kazıkların bileşkesidir" diye ekleyince kaybedilmiş zamana da çok üzülmemek gerekir diye düşünüyorum.
Yaşanacaklar varmış yaşanmış!
Gelelim bugünümüze;
Yeni dönem hikayemiz şimdi başlayacak.
"Yolumuz uzun, heyecanımız yüksek, gençliğimiz var" değil mi? Gençlik kısmından kendimi elbette geriye doğru çekiyorum. O noktaya tecrübemiz var sözü daha çok yakışır! Ama gençliğimiz var! O gençlerin içinde cevherler var. O gençlerin içerisinde bu bölgenin geleceğine temel taşı olacaklar bulunuyor. Biz tecrübemizi kefene sarıp götürmek niyetinde değiliz. Öğretmekten ve öğrenmekten hiç kaçmadım. Hatta öğretmek için hayatım boyunca çırpındım.
Biz öğrendiklerimizi kendimiz için mi öğrendik? Bu mesleği öğrenirken, bize öğretmenlik yapanlar hakkını bize helal eder mi? Ölüp gidenler, Allah ömürler versin hayatta olanlar var. Bize kızmazlar mı? Kırılmazlar mı?
Mavi Marmara ve Şahin Medya Grup içerisinde besmele çekerek kollarımızı sıvıyor ve ceketimizi çıkartıp sırtımıza üniformamızı "gazeteci yeleğimizi" elimize silahımız olan kalemimizi, fotoğraf makinamızı alıyoruz ve başlıyoruz.
Grup içerisinde bulunan pırıl pırıl gençlerle, bünyemize eklenecek yeni genç arkadaşlarımızla onlara ağabeylik yaparak neler yapabileceğimizi Kocaeli'nin her noktasına göstermek niyetindeyiz. Niyetimiz halis hedefimiz büyük!
Küçük hedefler bizi heyecanlandırmaz. Kaşif Şahinkesen madem büyük düşünüyor, yatırımlarını da buna göre yapıyor, o halde bize de düşen O'nun büyük düşündüğü yerde harç karmak, tuğla dizmek şu kente yakışan yayın organları, internet siteleri, internet TV yayıncılığı ortaya çıkartmaktır. Un ve yağın olduğu yerde helva karmamak olur mu?
Demokrasimizin güçlenmesine, ülkemizin ilerlemesine, birlik ve beraberliğimizin korunmasına dün olduğu gibi bugünde katkı sunacağına inandığım Şahin Medya Grup ve Mavi Marmara Gazetesi bünyesinde çalışma arkadaşlarımızla birlikte güzel işler yapacağımıza inanıyorum.
Öğretirken öğrenen, bu kentin dertleri ile dertlenen, insanları ile kucaklaşan, doğruyu doğru, yanlışa yanlış diyen, kentte yaşayan hiç kimseyi ötekileştirmeyen, onlara kulak veren, yaşadığımız bu kentin gözü, kulağı, nefesi olacak bir yapılanma hedefliyoruz. Doğal olarak en çok etrafımızda oluşacak okur kitlemize, doğru bir iş yaptığınız zaman sizi hiç yalnız bırakmayan muhteşem desteğe ihtiyacımız var.
Ne dersiniz biz bunu başarabilir miyiz?
Merhaba! Gönülden yürekten özlem dolu!
Merhaba! Kubbede hoş seda bırakmak için!
Merhaba! Gönüllerinize yürüklerinize girmek için!
Merhaba!